Bugungi O’zbekiston yoshlari chin ma’noda baxtli yoshlardir. Boisi yoshlarimizning keng bilim olishi, o’zining intellektual salohiyatini namoyon etishi va tanlagan kasb-hunarini puxta egallashi, ularning jamiyatda o’z o’rnini topishi uchun shart-sharoit yaratish, tashabbus va intilishlarini qo’llab-quvvatlash mamlakatimizning ustuvor vazifalaridan biridir.
Оқ йўл битирувчилар!
Талабалик даврим менинг, давронларнинг зўрисан,
Сен умрлар баҳорисан, сен умрлар ёзисан.
Шоир ушбу мисраларни битиш олдидан қалбига қандай гўзал ҳислар туйгани, талабаликнинг унутилмас онларини гувоҳи бўлганини сезиш мушкул эмас. Ҳақиқатдан ҳам талабалик йилларни олтинга тенглаштиришади. Аслида эса бу даврнинг олтинданда қимматли эканини албатта олий даргоҳни битириш арафасида, ўқиш даври тобора поёнига етганидагина англаш мумкин.
Миллат тарбиячиси
Оналар фарзанд тарбиячиси, “олима” аёллар эса миллат тарбиячисидир. Бу сўзлар бевосита жамиятимизда аёлларимизнинг, хусусан олима аёлларимизнинг ўрни юқори экани тасдиқлаб турибди. Мамлакатимизда олима аёллар ўз салоҳияти, илму-тафаккури ва ташкилотчилик қобилияти билан турли жабхаларда, хоҳ у фан-таълим соҳаси бўлсин, хоҳ ишлаб чиқариш ва бошқа ижтимоий-сиёсий соҳалар бўлсин, барчага бирдек елкадош бўлиб келмоқдалар.
Қалбларга абадий муҳрланган учрашув
Театр – бу тарбия уйи, маънавият масканидир. Театр саҳнасида миллий қадриятларимизнинг намоён бўлиши, инсонлар ўртасида юз берадиган ҳаётий жараёнлар, айрим камчилик ва иллатларни юксак бадиий савияда юзага чиқарилиши театрни, жамият ва инсониятнинг ҳаётида кўзгу вазифасини ўташидан далолат. Қолаверса, театр биз инсонлар ҳаётида кишиларни бирлаштириш, уларни фаол ҳамкорлик ва ижодкорликка тортиш қобилияти, уларга аҳлоқий — эстетик таъсир ўтказишнинг энг қудратли воситасидир.
Аёлларни қанча улуғласак, ҳаётимизнинг чироғи, умримизнинг гули деб эъзозласак, демакки, оиламизни, Ватанимизни эъзозлаган бўламиз.
И.А.Каримов
Аёл борки, олам мунаввар
Аёл назокат, иффат соҳибаси, муҳаббат куйчиси, фидоийлик ва яратувчанлик тимсолидир. Аёл ҳақида гап кетганда, барчамизнинг ҳаёлимизга биринчи навбатда мунис оналаримиз-у гўзал опа-сингилларимиз келиши табиий. Улар бор ҳаётмиз чароғон, умримиз мазмунли, улар борки, келажагимиз бардавом, кўнгилларимиз обод ва уйлармиз саранжом-сариштадир. Шунинг учун улар билан боғлиқ бўлган ҳар бир жабҳа, ҳар бир кун, ҳар бир сана, ўзининг нақадар улуғворлиги, нафислиги ва ўз навбатида уларга бўлган меҳр-муҳаббатни юксаклиги билан алоҳида эътиборга молик. Жумладан, 8-март санасида нишонланадиган “Хотин-қизлар байрами” ҳам аёлларга бўлган эътибор ва ғамхўрликнинг бир кўринишидир.
“Адабиёт — сўз санъати” адабий-бадиий кеча
Азал-азалдан адабиёт — халқнинг, миллатнинг қадр-қиммати, одоб-ахлоқи, илм-маърифати ва маънавиятини юксалтиришда, инсоннинг барча ички кечинмаларни асарларда акс эттиришда бош омил бўлиб хизмат қилиб келган. Шу боис, адабиётга бўлган эътибор асрлар ўтибдиҳамки, ўз кучини йўқотмай келмоқда. Бу эса, маънавиятимиз тараққиёти ривожида жуда муҳим аҳамият касб этмоқда.
Мустақил фикрлайдиган, замонавий илм-фан ва касб-ҳунарларни пухта эгаллайдиган, ўз юрти, ўз халқига фидойи, бошланган эзгу ва манзилли ишларни давом эттиришга ўзининг бор куч-ғайратини сафарбар этадиган илғор ёшларни тарбиялаш бугунги куннинг муҳим жиҳатидир.